W jakim wieku powinniśmy się zacząć rozciągać? Czy dzieci powinny używać tej formy aktywności?

Uważa się, że rozciąganie ma zapobiegać kontuzjom, zmniejszyć bolesność i zwiększyć wydajność mięśni, jednakże takie rozumowanie opiera się na wynikach badań przeprowadzonych na populacjach dorosłych. A jak ma się wykonywanie rozciągania u dzieci? Dziś chcielibyśmy przybliżyć nieco ten temat.

Źródło obrazka: https://goldmedalgyms.com/

Wstęp

Rozwój dzieci jest bardzo indywidualny. Aby były jak najbardziej sprawne ważne jest, aby dzieci próbowały różnych form aktywności fizycznej. Zapewni to kompleksowe kształtowanie systemów fizjologicznych dziecka. Większość czynności i umiejętności ruchowych wykonywanych w przypadku małych dzieci to np.: bieganie, skakanie czy wspinanie się. Są to ruchy, które mają wyraźnie dynamiczny charakter i generalnie podaje się, że są wystarczające do utrzymania elastyczności w określonych stawach. Chociaż zauważa się szczególny spadek elastyczność tkanek w okresie szybkiego wzrostu, to utrata ta wydaje się mniejsza u osób, które są aktywne przez ten okres.

Kiedyś jako dzieci spędzaliśmy dużo czasu w ławkach szkolnych, jednak sporo wolnego czasu przebywaliśmy na powietrzu, uczestnicząc w różnych grach podwórkowych. Dziś patrząc dodatkowo na sytuację na świecie brakuje nam tego ruchu i zbyt dużo czasu przebywamy w pozycji siedzącej. Przemawia to za tym, abyśmy dbali o mobilność stawów systematycznie. Badanie przeprowadzone w Kanadzie w latach 2007-2009 oceniały wskaźniki masy ciała, wytrzymałość i siłę mięśni oraz mobilność sprawdzaną za pomocą testu sit and reach i porównali otrzymane wyniki z oceną z lat 1981. Autorzy przekazują nam, że poziom sprawności dzieci i młodzieży spadł znacznie w porównaniu z rokiem 1981, niezależnie od wieku czy płci.

Rozciąganie w przypadku dzieci uprawiających sport – czy warto?

Jak się okazuje już w młodym wieku dbanie o mobilność stawów powinno znaleźć swoje miejsce, oczywiście w początkowym okresie w formie zabaw. Według modelu Youth Physical Development dzieciństwo (5-11 lat), jest najważniejszym okresem, w którym należy wprowadzić zajęcia z zakresu mobilności. Jest to istotne, ponieważ zawodnicy powinni posiadać odpowiednie zakresy ruchu do danej dyscypliny sportowej. Badania sugerują, że chłopcy doznają zmniejszenia zakresu ruchu w obrębie tułowia w czasie od 9 do 12 roku życia. Natomiast u dziewczynek sytuacja jest zupełnie inna. W tym wieku zanotowano u nich znaczny wzrost mobilności i pozostaje cały czas na wyższym poziomie niż u chłopców.

Model YPD zaproponował dwie tabele, odpowiednio dla chłopców i dziewczyn, która przedstawia całą strukturę rozwoju. Aby wszystko było czytelne, zastosowano zwiększenie czcionki danej cechy, na którą powinno kłaść się nacisk w danym momencie rozwoju sportowca. Jak można zauważyć, rozwój i utrzymanie mobilności stanowi ważną część każdego programu treningowego, lecz nie jest ona głównym akcentem, na który powinno się kłaść nacisk. Jednak wraz z innymi zdolnościami motorycznymi takimi jak chociażby siła czy moc, tworzą jedną wspólną całość, aby młody sportowiec rozwijał się jak w najlepszy sposób.

Podsumowanie

Warto zwrócić uwagę na fakt, że w dzieciństwo jest krytycznym okresem dla optymalnego rozwoju mózgu. Zaczynamy w tym czasie rozumieć, zapamiętywać, korzystać ze swojej wyobraźni. Sprawdzi się tu powiedzenie: Czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał”. Więc już od najmłodszych lat powinniśmy wpajać dzieciom dobre nawyki oraz tłumaczyć rolę odpowiedniej rozgrzewki, rozciągania czy ćwiczeń prewencyjnych.

Źródła:

  1. Mark S. Tremblay i wsp. „Fitness of Canadian children andyouth: Results from the 2007-2009 Canadian Health Measures Survey”. Health Reports 2010
  2. Rhodri S. Lloyd i wsp. „The Youth Physical Development Model: A New Approach to Long-Term Athletic Development”. Strength and Conditioning Journal 2012.